Werk!
Geplaatst in Geen categorie door Jurjen op wo 27 oktober 2010 om 21:08.
Ik heb lange tijd overal gesolliciteerd. Het begon bij theaters, wat niet lukte door de vakbond. Daarna entertainmentbedrijven, maar nauwelijks reactie. Vervolgens alle restaurants en cafés langs, maar zelfs de meest wanhopige manager reageerde niet op een cv van een niet-Franstalige. Op het Conservatorium op gesprek geweest, maar daar ben ik zelfs als klusjesman/conciërge afgewezen op mijn Frans (met de nodige zenuwinzinkingen tot gevolg).
Na een aantal telefoontjes met een sales manager, die ik in Halifax heb ontmoet, voor eventueel freelancewerk, verbindt hij mij ineens door met een collega. Die collega plant vervolgens een kennismakingsgesprek in, samen met de baas. Op een goede maandagmorgen stap ik binnen voor de kennismaking. Het gesprek draait al snel naar een soort sollicitatiegesprek waarin mijn toekomst bij het bedrijf wordt besproken en voordat ik er erg in heb, kon ik de volgende ochtend al beginnen.
Dit was alweer maandag 4 oktober en inmiddels ben ik aan mijn vierde week bij het bedrijf, Show Distribution, begonnen. Het bedrijf is gespecialiseerd in rigging, d.w.z.: alles wat met hijsen en heffen van materialen te maken heeft (de Engelstalige Wikipedia heeft er een mooi lang artikel over). Op het moment heeft het bedrijf materiaal en personeel op tournee bij U2, Metallica, Cirque du Soleil en diverse andere klanten.
De 'Tour Lift' kettingtakel
Voor mij is het echter nog niet zo ver. Voordat ik mee op producties kan, moet ik eerst alle materialen van binnen en buiten kennen. Ik loop dan ook de verschillende afdelingen langs om kennis op te doen. Ik ben begonnen met motortakels in elkaar te zetten, zoals deze:
Al snel werd ik overgeplaatst naar de electrotechniekafdeling. Daar hebben ze mijn soldeerkunsten (ik dacht altijd dat deze redelijk op orde waren) pas echt ontwikkeld met de vervelendste stekkers, zoals VEAM en Socapex (37 contactpuntjes op een oppervlak van de oude Rijksdaalder). Daarna nog wat extra kabels maken voor o.a. Cirque du Soleil en nu ben ik bezig met een serie controllers voor kettingtakels. Ik leer nieuwe gereedschappen en technieken kennen, essentieel voor mijn toekomstige baan on the road, waar er doorgaans weinig tijd is voor onderhoud en reparatie (dus je moet snel kunnen zijn).
Ook mijn Frans gaat met stappen vooruit. Mijn collega’s spreken nauwelijks Engels en er is constant Franstalig geklets om mij heen. Dit vraagt echter veel van mijn concentratie en ik kom dan ook iedere dag doodmoe thuis. De avonden ben ik dan ook vrij nutteloos: na het avondeten val ik praktisch in slaap en ben dan ook snel verdwenen richting bed.
Terwijl ik het niet heel erg vind dit alles te doen en ik begin meer gewend te raken aan de energiebehoefte van het werk, kan ik voor alsnog nauwelijks wachten om door te gaan en dichterbij mijn beoogde positie te komen.
Lieve Jurjen, ik bewonder je manier om ergens aan de slag te kunnen. Frans leer je natuurlijk het beste temidden van frans-taligen. Doe er je voordeel mee. Hopenlijk gaat het al doende steeds wat beter en gemakkelijker. In dit geval zijn de “eerste”loodjes het zwaarst. Ik wens je veel succes. Hartelijke groeten aan jou en Marie France en familie. Oma B.